O książce: rok / Właściwie nie walczyłem ani nie serwowałem. To się stało. Jednak wojna żyje w moim sercu i krwi od wiosny 1996 roku, kiedy odwiedziłem ją po raz pierwszy. Na froncie Wołchowskim, wiosna 1942 r. Nie popełniłem błędu, skończyłem na tej wojnie jako zespół pogrzebowy. Zwykle nazywa się nas wyszukiwarkami, ale tak naprawdę jesteśmy zespołem pogrzebowym. Od tego czasu pozostaję w tej wojnie. Przyczółek Lezninsky, wieś Piohowo, przyczółek Vodos, bagno Neviy Mokh, Góry Mekenzi... 59 Armia Frontu Wołchowskiego, 1 MWDB Frontu Północno-Zachodniego, Armia Primorska 4 Frontu Ukraińskiego. Ilu osobiście wychowałem i pochowałem? Nie wiem. Nie sądzę. Można oczywiście znaleźć statystyki, prawdopodobnie gdzieś około 200 żołnierzy i dowódców. Ale dlaczego tak jest? Jesteśmy żołnierzami tej wojny. I kropka „Samizdat”: zmieniony: 11/03/2000